การเดินทางของจอหงวน : Day3
การเดินทางของจอหงวน : Day3
ว่าด้วยเรื่องที่ห้องเพนเฮ้าส์
ก่อนเปิดเทอมเราต้องเดินทางไปหาที่พักกับลูก เพราะทางมหาวิทยาลัยยังไม่คอนเฟริม์ว่าจะได้หอพักในมหา'ลัยหรือเปล่า ด้วยทางเราจองที่พักช้ากว่ากำหนดไปหน่อย เนื่องจากเอกสาร กพ.ออกมาล่าช้า และอีกไม่กี่วันจะเปิดเทอมแล้ว แต่ยังไม่ได้ที่พัก พาให้ตื่นเต้นตั้งแต่เริ่มสตาร์ทกันเลย
ด้วยความที่มหาวิทยาลัยตั้งอยู่นอกเมือง ใกล้มาทางชายแดนมาเลเซีย จึงมีพื้นที่กว้างขวางมาก การเดินทางในมหา'ลัยต้องอาศัยรถเมล์ที่วิ่งวนรอบในมหา'ลัย ซึ่งใช้เวลารอนานพอสมควร ดั้งนั้นถ้าหาที่พักนอกมหา'ลัย ก็ค่อนข้างจะลำบากในการไปเรียนเลยทีเดียว ถ้าไม่มีรถส่วนตัว (จักรยาน)
แต่โชคยังดี ก่อนวันออกเดินทางหนึ่งวันได้รับอีเมล์แจ้งจากมหา'ลัย ว่าได้ห้องพักแล้ว ราคา 550 ดอลล่าห์สิงค์โปร์ อัตราแลกเปลี่ยน 1 ดอลล่าห์สิงค์โปร์ = 25 บาท ห้องพักที่ได้เป็นห้องพักเดี่ยวติดแอร์ สภาพของห้องเพนเฮ้าส์เป็นแบบในรูปเลย สะดวกมากด้วยรัศมีเดินหนึ่งก้าวจากเตียงโดยรอบ ไม่เปลืองพลังงานดี ราคานี้ถูกที่สุดในสิงค์โปร์แล้ว ด้วยประเทศสิงค์โปร์จะมี 2ฤดู คือฤดูร้อนชื้นแบบทางปักษ์ใต้บ้านเรา และอีกฤดูคือฤดูฝน ดังนั้นแอร์ก็เป็นปัจจัยสำคัญในการใช้ชีวิตอยู่เหมือนกัน แต่การจะเปิดแอร์ใช้ ก็ต้องมีเงินไปลงทะเบียนกันก่อน โดยต้องไปเปิดบัญชีธนาคารแล้วเอาเลขที่บัญชีให้กับทางมหาลัยเพื่อใช้ตัดเงินค่าแอร์ทุกเดือน เรื่องมันไม่ง่ายเหมือนปอกกล้วยซะแล้วสิ
Day3 : ลูกเล่า
อายมาก วันนี้ตั้งใจมากว่าจะมาเปิดบัญชีธนาคาร จะได้ลงทะเบียนเปิดแอร์นอนที่หอได้ซะที หลังนอนเหงื่อแตกมาหลายคืน
เอกสารพร้อม กระเป๋าตังค์พร้อม พาสปอร์ตพร้อม ก็นั่งรถเมล์เข้าเมืองไป citibank เปิดประตูเข้าไปอย่างมั่นใจ พนง ยิ้มแย้มแจ่มใสหันมาทักทาย
พนง. : วันนี้มาทำอะไรคะ
นี่ : มาเปิดบัญชีครับ
พนง. : มีเงินมาแล้วใช่มั้ยคะ 1,500 ดอล
นี่ : (นึกว่าหูฝาด) ไม่ๆ นี่เปิดบัญชีส่วนตัวนะครับ ไม่ใช่ business account
พนง. : ใช่ค่ะ ต้องมีขั้นต่ำ 1,500 นะ ไม่งั้นเปิดไม่ได้ อยากจะเปิดเท่าไหร่
นี่ : 50 (fifty)
พนง. : Fifty thousand?
นี่ : No, 50
พนง. : (คงนึกว่าหูฝาด พร้อมชำเลืองไปที่เพื่อน พนง.) how much?
นี่ : Just 50 dollars! (พร้อมหยิบแบงค์ในมือขึ้นมาสะบัด)
พนง. : (ยิ้มเจื่อน)
หน้าแตกมากก เลยลองเดินไปธนาคาร standard chartered ข้างๆ ช็อคกว่า เปิดขั้นต่ำ 4,000 ดอลลาร์จ้า wtfff...
สรุปกลับมานอนเปิดพัดลมอีกคืนน
แต่โชคยังดี ก่อนวันออกเดินทางหนึ่งวันได้รับอีเมล์แจ้งจากมหา'ลัย ว่าได้ห้องพักแล้ว ราคา 550 ดอลล่าห์สิงค์โปร์ อัตราแลกเปลี่ยน 1 ดอลล่าห์สิงค์โปร์ = 25 บาท ห้องพักที่ได้เป็นห้องพักเดี่ยวติดแอร์ สภาพของห้องเพนเฮ้าส์เป็นแบบในรูปเลย สะดวกมากด้วยรัศมีเดินหนึ่งก้าวจากเตียงโดยรอบ ไม่เปลืองพลังงานดี ราคานี้ถูกที่สุดในสิงค์โปร์แล้ว ด้วยประเทศสิงค์โปร์จะมี 2ฤดู คือฤดูร้อนชื้นแบบทางปักษ์ใต้บ้านเรา และอีกฤดูคือฤดูฝน ดังนั้นแอร์ก็เป็นปัจจัยสำคัญในการใช้ชีวิตอยู่เหมือนกัน แต่การจะเปิดแอร์ใช้ ก็ต้องมีเงินไปลงทะเบียนกันก่อน โดยต้องไปเปิดบัญชีธนาคารแล้วเอาเลขที่บัญชีให้กับทางมหาลัยเพื่อใช้ตัดเงินค่าแอร์ทุกเดือน เรื่องมันไม่ง่ายเหมือนปอกกล้วยซะแล้วสิ
Day3 : ลูกเล่า
อายมาก วันนี้ตั้งใจมากว่าจะมาเปิดบัญชีธนาคาร จะได้ลงทะเบียนเปิดแอร์นอนที่หอได้ซะที หลังนอนเหงื่อแตกมาหลายคืน
เอกสารพร้อม กระเป๋าตังค์พร้อม พาสปอร์ตพร้อม ก็นั่งรถเมล์เข้าเมืองไป citibank เปิดประตูเข้าไปอย่างมั่นใจ พนง ยิ้มแย้มแจ่มใสหันมาทักทาย
พนง. : วันนี้มาทำอะไรคะ
นี่ : มาเปิดบัญชีครับ
พนง. : มีเงินมาแล้วใช่มั้ยคะ 1,500 ดอล
นี่ : (นึกว่าหูฝาด) ไม่ๆ นี่เปิดบัญชีส่วนตัวนะครับ ไม่ใช่ business account
พนง. : ใช่ค่ะ ต้องมีขั้นต่ำ 1,500 นะ ไม่งั้นเปิดไม่ได้ อยากจะเปิดเท่าไหร่
นี่ : 50 (fifty)
พนง. : Fifty thousand?
นี่ : No, 50
พนง. : (คงนึกว่าหูฝาด พร้อมชำเลืองไปที่เพื่อน พนง.) how much?
นี่ : Just 50 dollars! (พร้อมหยิบแบงค์ในมือขึ้นมาสะบัด)
พนง. : (ยิ้มเจื่อน)
หน้าแตกมากก เลยลองเดินไปธนาคาร standard chartered ข้างๆ ช็อคกว่า เปิดขั้นต่ำ 4,000 ดอลลาร์จ้า wtfff...
สรุปกลับมานอนเปิดพัดลมอีกคืนน
Post a Comment